Eminim yapacak daha iyi bir seyler vardir ancak hic farketmeden bir rutine girdi. Bugun yaka karti elindeyken boynundaki karti aranarak kapidan gecmeye calisinca anladi. Aliskanlik en kotusu.
Ne zaman ki, bir deprem olacak iste o zaman yikiliverecek. Eskisi gibi dayanikli degil. Belki bir artci bile yetecek.
Yaklasik bir sene once demisti: sadece kendini kurtarmaya yetecek kadar kursunu kaldi. Hayir, hala superman degil.
Hicbir zaman gercek bir super kahraman olamayacak. Bir anti-kahraman olabilir belki. Her seyi birbirine karistiran ve cevresindekilerle birlikte kendi basini da surekli derde sokan.
Sonsuz bir guven duygusu var ama icinde yine de. Bir gun harika seyler olacak ve kendisi de buna inanamayacak.
