Söyleyince ruhumuz kurtulur mu gerçekten? Yazdıkça temizlenir mi içimiz? İtiraf edince kolaylaşır mı her şey? Sesli bir şekilde yeterince tekrarlarsak basitleşir mi acılar?
Küstüm, oynamıyorum demek olur mu? Koca koca insanlarız, korkup kaçmak yakışır mı?
Not: "Dixi et salvavi animam meam" Latincede "söyledim ve ruhumu kurtardım" anlamına geliyormuş. İlişkili tanımları merak ediyorsanız şuraya lütfen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder